feqî û sînem

Îro mijara me evîn e belê mijare ke girînge .
Belkî hûn bêjin tû evînî çi eleqe, raste di vê mijarê de, ez jî ji xwe ne bawer im, ne prensîba min e ku bikevim bin barê giran.
jixwe her dem li evinê reviya me.
Çimkî ferasetê min eve,nikare evîn ê hilde. Carina difikirim wek mem ku ser zîn ê bibuma evîndar xwedê wekîl: ezê her quncî û her kolanî runiştam û bigirî ya ma.
Kî/ê halê min bidîta, yê bigota tu evqas dizêrî û dikalî ka were em derdê te re dermanekî bibînin.
Îja bela min daynin li alîkî xelqê di rî yê min de yê biketa'na  bela yê.
Nefsa min  tenike tiştekî nikarim dilê xwe de bigrim.
Lê hez kirinê berê ji bîr tînim, xweziya ez jî xwedî yê evîn e ke evqas paqij û ji dilde buma.
Belê ev tişt ne karê her kesî ye ,karê min qet nîne em bizivirin ser mijara xwe .

Ezê ji were behsa feqiyê teyran û evîndara wî sînem ê bikim.
Lê ango yê herema çawa ji mere hatî ye gotin û çawa yî hatiye şîrove kirin ezê bi wî avayî binivîsim.
Lê her heremî bi qayde kî hatiye gotin.
Min çeqas bihistibe, an jî çeqas ser lêkolîn kiribe bi qasê xebatê xwe  ezê  ji were bibêjim.
Min bi devê yekî serhedî bi vê qaydî bîhîst : feqiyê teyran evîndarê keça mîrê heşetê buye diçe keça mîr ji xwere dixwaze, lê mîr du merca (şert)dide ber feqî, dibê feqî ger tu van merca ku cîh bîhnî ezê keça xwe bidim te.
Mercê mîr du heb bune
Ya yekemîn dibê tê rûbarê heşetê îşq bikî
Ya duyemîn jî dibê tê xemla keça min heta xirxepoşê û heta şimikreşê jêre amade bikî.
Lê tê vî xemlî têxî nava qotikekî ev qotik jî qasê lepek mirovan be.
 feqî diçe şertê mîr bi cîh tîne waxta ku dizivire heşetê dinhêre keça mîr çuye ser dilovanî ya xwe.
Wî demê qedehek şerbet digire û ser tirmê keça mîr dest bi xwendina beytê dike û dibêje hawar sînem.

Hewar Sînem
Ez çiqas dinya hebû geriyabûm
Kesî negot Sînem nexweş e
Ez ê çûme hicra feqiyan dinivîsîn kêl û ferş e
Ez ê tembeh li mişk û maran bikem,
Bila xunavê tenikî carî biken, li ser ebleqê reş e.

Lê gotinek jî vî avayî tê gotin feqî tenê carekî çavê sînem ê dibîne ú ser dibe aşiq.
 Ew şertê ku bavê sînem ê dide pêşiya feqî ku feqî here bîhne cîh, û rê ya xwe şaş dike diçe cizîra botan.
Lê ku dizivire diçe miksê, xeber didinê feqî û dibêjin sînem nexweşe.
Feqî diçe dêna xwe didê sînem çuye ser dilovanî ya xwe .

Ji ber êş û xemê xwe dest bi beyta dike .
Û vî avayî dibêje

Hewar Sînem
Min Sînem dîbû şeva erefatê
Te gulî şûştine ji ava heyatê
Dê biçim Sînem bibînim
Sînem nexweş e ber wefatê
Sînem hîva nûrîn e
şewqê daye umetê
Gerden şûşa hişîn e,
Nuqte nuqte xal ketê
Kesê Sînem bibînit,
Bêşik diçe cenetê
Min Sînem dîbû li eywana mîr ve
Te çavek roj e yek jî hîv e
Te ez kuştim
Xûna min maye bi zendê spî ve.

Lê belê mîrov ango yê vê demê çîroka feqî dixwîne ne mumkine li meriv bandor nekiri be.
Evqas ji dilda ser evîna  xwe nivîsî ye, ji mere buye wek îşq'e kî .
Mîrov li ser evîna feqî dibe evîndar.
Slav û rêz...

Melê minafiq

Mele her sibê zu dîçe mizgeftê , ku banga sibê bike lê dinhêre yek pêşiya wî hatî ye mizgeftê lo quncekî de runiştî ye.
Lê du jinê wî gundî yî hebun.
Mele di dilê xwe de difikire dibê ev mêrê du jina ne,çi qedr qîmet a mêrê xwe digrin û sibê zu her tiştê wî amade dikin dişeynin mizgeftê.
Ji dilê xwe de dibêje çi jinê bi xêr in .
Lê nizane gundî yê feqîr derdê jinê xwe vê seetê xwe davêje mizgeftê bila dengê jina neyê guhê wî.
Rojekî dîsa gundî şeveqê de li mizgeftê de ye xwere quncekî pala xwe daye dîwar benda mele ye
Mele dikeve hundir lê dipirse dibê barikem meriv mêrê du jina be pir tiştekî başe.
Gundî di dilê xwe de difikire dibê Erê seyda pir başe pir qedr qîmet a meriv digrin.
Mele dibê min nîyete ezê jî xwere Jineke din bîhnim gundî dibê bîhne.
Û çendek dikeve navberê de mele jine ke din tîne.
Rojekî gundî dîsa şev de dîçe mizgeftê dêna xwe didê mele pêşîya wî hatiye mizgeftê.
Mele dibêje hey xwedê mala te xerab bike ma tu agir da buyî te çima ez kirime nav agir da.
Gundî dibêje seyda min dengê defê dur ve xweşe ku meriv dîçe nêzîk hej jî quna meriv dikeve.